ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

ယေန႔ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လူသားမ်ား၏ မနက္ျဖန္သည္ ေသခ်ာမႈ ရွိသည္လား။ မနက္ျဖန္သည္ ေေသခ်ာမႈမရွိသည္လား မည္သူမွ်မသိႏုိင္ဟုထင္ပါသည္။ မေန႔က ကၽြန္ေတာ္ေရးသားခဲ့ သကဲ့သုိ႔ပင္ မည္သည့္အခ်ိန္ မည္သည့္ေနရာတြင္ မည္သုိ႔ေသာအေၾကာင္းျဖင့္ ေသဆုံးၾကရ မည္ကုိ မည္သူမွ်ေသခ်ာမသိႏုိင္ပါေခ်။ ေသခ်ာေပါက္ ေသရမည္ကေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ မည္မွ်ေနရမည္ကေတာ့ မေသခ်ာပါေခ်။ ေသျခင္းတရားကုိ မည္သည့္အေၾကာင္းႏွင့္မွ် မလြန္ဆန္ႏုိင္ၾကပါ။ ေသျခင္းတရားသည္ မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္မွ် ျငင္းဆန္မရ ႏုိင္ပါေခ်။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ေတြ႕ကုိေတြ႕ၾက ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ေရွာင္လႊဲမရေသာအရာသည္ ေသျခင္းတရားပင္ျဖစ္ပါသည္။မရဏခရီးသုိ႔သြားၾကရန္ မည္မွ်ေ၀းသနည္း။ နီးသလား ေ၀းသလား။ မည္သူမွ်မသိရွိႏုိင္ၾကပါ။ သြားရမည္ကုိေတာ့ လူတုိင္းသိၾကပါသည္။ ေရွ႕ကသြားျပခဲ့သူမ်ားလည္း အမ်ားအျပားပင္ရွိခဲ့ ၾကပါၿပီ။ သုိ႔ေသာ္လည္း လူအမ်ားစုတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ထုိမရဏခရီးအား မသြားရမည္ ကဲ့သုိ႔ ထင္မွတ္ေနၾကေလသည္လားေတာ့မသိပါ။ သတိမရၾကပါ သုိ႔မဟုတ္ သတိေမ့ ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကေပသည္။ ေမ့ေနၾကသည္ကားမဟုတ္ပါ။ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾက ျခင္းသာျဖစ္ၾကပါမည္။ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာလူမ်ားဆုိလွ်င္ ေသျခင္းအေၾကာင္းကုိ ေျပာလွ်င္မႀကိဳက္ တတ္ၾကေသာ သူမ်ားကုိလည္း ေတြ႕ျမင္ဖူးပါသည္။ မရဏခရီးသည္ ေၾကာက္ေနရမည့္အရာ တစ္ခုမဟုတ္ဟု ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္ လက္ခံယုံၾကည္ထားပါသည္။ ထုိခရီးအားသြားရန္ လုိအပ္ေသာ ရိကၡာမ်ားစုေဆာင္းထားရန္သာ လုိသည္ဟုလည္း ယူဆထားပါသည္။ အခ်ိန္ မေရြး မရဏခရီးကုိ အေဖာ္မပါတစ္ကုိယ္တည္း ထြက္သြားၾကရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ ေန႔တုိင္း အခ်ိန္တုိင္း လုိအပ္ေသာ ရိကၡာမ်ား စုေဆာင္းထားၾကလွ်င္ မရဏခရီးအား ေၾကာက္ရန္မရွိ။ မရဏခရီးထြက္ၾကရာတြင္ မည့္သည့္အရာမ်ားကုိ ေတြ႕ၾကရမည္ကုိ ႀကိဳတင္ မသိရွိႏုိင္ေသာေၾကာင့္သာ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကျခင္းျဖစ္မည္ဟုလည္း ထင္ျမင္မိပါသည္။ အကယ္၍မ်ား မရဏခရီးတြင္ မည္သည့္အရာမ်ားကုိေတြ႕ၾကံဳရမည္ဟု သိရွိေနၾကပါက ေၾကာက္ရြံ႕ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ဟုလည္း ထင္ျမင္မိပါသည္။ ေၾကာက္သည္ျဖစ္ေစ မေၾကာက္ သည္ျဖစ္ေစ သြားခ်င္သည္ျဖစ္ေစ မသြားခ်င္သည္ျဖစ္ေစ မရဏခရီးကုိ ေသခ်ာေပါက္သြားၾကရမည္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

Image from google

တစ္ခ်ဳိ႕သည္ မရဏခရီးသြားရန္အတြက္ ႀကိဳတင္လက္မွတ္မ်ား ရရွိၾကေလကုန္၏။ ကင္ဆာလက္မွတ္မ်ားသည္ အမ်ားဆုံးျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ လက္မွတ္ရၿပီးသူမ်ားအတြက္မူ မိမိတုိ႔ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ သြားၾကရမည္ကုိ ႀကိဳတင္သိရွိ ေနၾကေပသည္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကား လက္မွတ္မရွိေသး ဘယ္အခ်ိန္တြင္ သြားရမည္ကုိ ေသခ်ာမသိၾကေသး။ ထိုလက္မွတ္မရရွိၾကေသးသူမ်ားအဖုိ႔မူ လက္မွတ္ရၿပီးေသာသူမ်ားထက္ ပုိမုိေစာလ်င္စြာ သြားၾကရမည္လည္း ျဖစ္ႏုိင္သကဲ့သုိ႔ ေနာက္က်မွ သြားရမည္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါ သည္။ သတၱ၀ါမွန္သမွ် ထုိခရီးကုိ မလြန္ဆန္ႏုိင္သည္မွာ ထင္ရွားလွပါသည္။ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ မေရြး၊ ပညာတတ္ ပညာမတတ္ျခင္း မေရြး၊ လူမ်ဳိးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး၊ ေဆြမ်ဳိးႀကီးျခင္း ငယ္ျခင္းမေရြး သတၱ၀ါမွန္သမွ် မရဏခရီးလမ္းသုိ႔ ၾကြျမန္းၾကရေပမည္။ ထုိခရီးအား ထြက္ခြာ ရန္အတြက္ လူတုိင္းတြင္ အခက္အခဲ အနည္းႏွင့္အမ်ား ရွိၾကမည္သာျဖစ္ပါသည္။ မည္သူမွ် မသြားခ်င္ၾကပါေခ်။ သုိ႔ေသာ္ ရင္ဆုိင္ၾကရမည္သာျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႀကိဳတင္ ရိကၡာစုေဆာင္းထားၾကေစခ်င္ပါသည္။ ရိကၡာျပည့္စုံေနလွ်င္ ထုိခရီးအတြက္ သြားရန္ပူပင္ေန ရန္မလုိေတာ့ပါ။ ေၾကာင့္ၾကေနရန္မရိွေတာ့ပါ။ ေသျခင္းဆုိေသာ ထုိ မရဏခရီး နီးသလား ေ၀းသလား မည္သူမွ်မသိ။ ခန္႔မွန္းရခက္ေပသည္။ အသက္ငယ္ငယ္ေလးျဖင့္ ထြက္သြားရႏုိင္သကဲ့သုိ႔ အသက္အရြယ္လြန္ႀကီးရင့္မွလည္း ထြက္သြားရႏုိင္ပါသည္။ အခ်ဳိ႕သည္ ေသမည္ဟု ထင္ၾကရေသာ္လည္း မေသသင့္သည္လား မသိ။ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မေသႏုိင္ၾကေပ။ တစ္ခ်ဳိ႕ မည္သုိ႔မွ် ေသမည္ဟု မထင္ၾကရေသာ္လည္း ေသသြားၾကရေလသည္။ ေျပာရန္ခက္ေပစြ။ ခန္႔မွန္းရခက္ေပစြ။ တကယ္ေတာ့ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ လူသားမ်ားအတြက္ မနက္ျဖန္သည္ ေ၀းလြန္းသည္ဟုပင္ ထင္စရာပါ။ မနက္ျဖန္ေနထြက္ျခင္း ကုိ ျမင္ေနၾကရေသးလွ်င္ပင္ ေၾသာ္ ငါမေသေသးပါလားဟုမွတ္ယူထားၾကရမည္ထင္မိေပ သည္။ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ေသမည္ဆုိျခင္းသည္ မသိႏုိင္ျခင္း ငါးပါးတြင္ပါ၀င္ေပသည္။ ေသၿပီးေနာက္တြင္လည္း မည္သည့္ဘ၀သုိ႔ေရာက္ရွိၾကရမည္ကုိလည္း မသိႏုိင္ၾကပါေခ်။ ေသၿပီးေနာက္ နတ္ဘ၀ကုိ ရရွိႏုိင္မည္ဟုမ်ား ႀကိဳတင္သိခဲ့လွ်င္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေသခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားႏိုင္ေပသည္။ ေသၿပီးေနာက္ ေခြးဘ၀သုိ႔မ်ား ေရာက္ရွိမည္ဟုသာ ႀကိဳတင္သိရွိ ခဲ့ပါမူ ဘယ္ေတာ့မွ ေသခ်င္မည္မဟုတ္တာလည္း အေသအခ်ာပင္ျဖစ္ေပမည္။ သုိ႔ေသာ္ သတၱ၀ါတုိင္းကေတာ့ ကုိယ့္ဘ၀ႏွင့္ကုိယ္ေပ်ာ္ေနၾကသည္သာျဖစ္သည္ပင္။

Image from google

တစ္ခါက ဆရာ၀န္တစ္ဦးေရးသားခဲ့ဖူးေသာ စာေလးကုိ အမွတ္ရမိပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အားလံုးကုိေတာ့မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ထုိစာမ်ားအား မွတ္မိသမွ် ထဲမွ တုိတုိေလးေရးခ်င္ပါသည္။ ေရးသားသည့္ဆရာ၀န္၏အမည္သည္ ေဒါက္တာေအာင္ေက်ာ္ ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ သိပ္ေတာ့မေသခ်ာပါ။ ထုိဆရာ၀န္ေရးသားထားခ်က္မ်ားမွာ အူေယာင္ငန္းဖ်ားေရာဂါ ျဖင့္ ေဆးရုံတြင္ ခြဲစိတ္ကုသခံေနရေသာ ဆင္းရဲသားတုိင္းရင္းသား အဖုိးအုိႀကီး ႏွင့္ ကေလးခြဲေမြးေသာလူနာ တုိ႔အေၾကာင္း ေရးသားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တုိင္းရင္းသား အူေယာင္ငန္းဖ်ားအဖုိးအုိႀကီးသည္ အူမ်ားရိေဆြးကာ အူေပါက္ေနေသာေၾကာင့္ အင္မတန္ခက္ခက္ခဲခဲ ခြဲစိတ္ခဲ့ၾကရသည္ဆုိ၏။ အသက္ရွင္ရန္ တစ္ရာခုိင္ႏႈန္းပင္မရွိေသာ ေတာင္ရုိးလူနာသည္ ဆင္းရဲမြဲေတေနေသးသည္။ ဗုိက္ခြဲျခင္းအတြက္ ေပးရန္ေငြမရွိ။ ေသရန္သာရွိေသာ္လည္း အူေဆြး အူရိမ်ားအား ျဖတ္ညွပ္ကပ္ျဖင့္ ျပန္ဆက္ေပးခဲ့သည္ဟု ေရးသားထားခဲ့ေပသည္။ ဗုိက္ခြဲေမြးေသာ လူနာအမ်ဳိးသမီးသည္ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္သည္ အသက္အႏၱရာယ္ စုိးစဥ္းမွ်မရွိ။ သုိ႔ေသာ္ ေနာက္တစ္ေန႔ေနထြက္ခ်ိန္တြင္ ေသရန္ တစ္ရာခုိင္ႏႈန္းပင္မရွိေသာ တုိင္းရင္းသားလူမြဲအဖုိးအုိက ေသဆုံးျခင္းမရွိခဲ့ပါပဲ အသက္အႏၱရာယ္ စုိးစဥ္းမွမရွိေသာ ဗုိက္ခြဲေမြးသည့္ ေမြးလူနာအမ်ဳိးသမီးသည္ ေသဆုံးသြား ခဲ့ရသည္ဟု ဆုိပါသည္။ ဆရာ၀န္ကုိယ္တုိင္ မယုံၾကည္ႏုိင္ျဖစ္ခဲ့ရေၾကာင္း ေရးသားခဲ့ေပသည္။ အဘယ္သုိ႔ေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေျပာင္းျပန္လွန္ကုန္သနည္း။ ေမြးကင္းစကေလးငယ္ ႏွင့္ လင္သားျဖစ္သူတုိ႔အားထားရစ္ကာ မရဏခရီးအား တစ္ကုိယ္တည္းခရီးထြက္သြားရရွာေလ ၿပီျဖစ္သည္။ ဗုိက္ခြဲေမြးသည့္လူနာသည္ ခြဲစိတ္မႈေအာင္ျမင္သည္။ က်န္းမာေရးေကာင္းသည္။ အသက္လည္းငယ္သည့္အတြက္ နာလထျမန္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရာႏႈန္းျပည့္အသက္ရွင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ ရာခုိင္းႏႈန္းျပည့္မွ သုညအဆင့္သုိ႔ ေရာက္ရွိေသဆုံးသြားရရွာေလ သည္။ ခြဲစိတ္လူနာအား ေရကုိ အာေခါင္စြတ္ရုံ ဂြမ္းႏွင့္အစက္ခ်ေပးရမည္ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ လူနာကုိယ္တုိင္ ေရကုိ အ၀ ခုိးေသာက္လုိက္ေလသည္ဟူသတတ္။ ကဲ ေကာင္းၾကေလေရာေပါ့ဗ်ာ။ မရဏခရီးကုိ သူကုိယ္တုိင္ေရြးခ်ယ္လုိက္ျခင္းသာျဖစ္ေပသည္ တကား။

Image from google

မရဏခရီးကုိ သတၱ၀ါတုိင္းေရွာင္လြဲမရသည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနျခင္း သည္မွန္ကန္ေသာ ေရြးခ်ယ္မႈမဟုတ္ပါေခ်။ မွန္ကန္ေသာ ေရြးခ်ယ္မႈသည္ကား ထုိ မရဏခရီး အတြက္ မွန္ကန္ေသာ အသိဥာဏ္ျဖင့္ လုိအပ္ေသာ ရိကၡာျဖစ္သည့္ ဒါန သီလ ဘာ၀နာ တရားဆုိသည့္ ေကာင္းမႈကုသုိလ္မ်ားအား ႀကိဳတင္ စုေဆာင္းျခင္းျဖင့္ ေသျခင္းတရားအား အံတုႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေပးရင္းျဖင့္ ရပ္နားလုိက္ပါသည္။

Image from google

Success in Steemit ေအာင္ျမင္ၾကပါေစဗ်ာ.....

ေလးစားစြာျဖင့္

Yours respectfully

ေရးသားသူ(Author) _

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

20-Feb-2018 အဂၤါေန႔(Tuesday)