ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

Image credit : ဆရာေပၚဦးသက္

ကြန္ပ်ဴတာက ေဖာက္ၿပီး ဖြင့္မရျပန္ေတာ့လို႔ Post မတင္ႏိုင္ ေရးထားတာကလည္း တဝက္တပ်က္ရ သေလာက္ေလးတင္လိုက္ပါသည္။ ပုံလည္း တပုံပဲ တင္ေပးလိုက္ႏိုင္ပါသည္။
ဖုန္းနဲ႔ စာေရးမိမွ ဖုန္းသမားမ်ားကို ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္ဗ်ာ။ အခက္အခဲမ်ားစြာနဲ႔ Post တစ္ခုျဖစ္ေအာင္တင္ရတာကို နားလည္မိပါေၾကာင္း ဝန္ခံပါတယ္ဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိမည္သူက ေစာင့္ေရွာက္ပါသနည္း။ အေျဖကေတာ့ မည္သူကမွ်မေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ပါ။ မိမိတုိ႔ကုိယ္ကုိ မိမိသာလွ်င္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။
လူတုိင္း လူတုိင္း အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် စကားေျပာဆုိေနၾကရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ အမ်ားအားျဖင့္ မိမိတို႔ ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ၾကသည္ကုိ အမွတ္အသားျပဳကာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စကားေျပာဆုိတတ္ၾကပါသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ မိမိအေတြ႕အၾကံဳကုိ အမွန္ဟုယူဆတတ္ၾကပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္ဆုိေသာ ေလွနံထားထစ္ အေသမွတ္ယူ တတ္ေသာ အေလ့အထရွိၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စကားေျပာဆုိျခင္းျဖင့္ မိမိတုိ႔၏ အယူအဆ သေဘာထားမ်ားကုိ ေဖာ္ျပၾကကာ အခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္ျခင္း၊ ဆက္ဆံျခင္းျပဳၾကပါသည္။ စကားေျပာေကာင္းမြန္သူတုိ႔သည္ လူအမ်ားအား အခ်ိန္တခဏအတြင္းတြင္ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္စြမ္းရွိပါသည္။ စကားေျပာဆုိတတ္ျခင္းေၾကာင့္ မိမိတုိ႔အက်ဳိးမ်ားရရွိခဲ့ၾကသူ ေလာကႀကီးတြင္ အမ်ားအျပားရွိပါသည္။ သူေတာင္းစားခ်င္းအတူတူပင္ စကားအေျပာအဆုိ ရည္မြန္ေသာ သူေတာင္းစားက ပုိက္ဆံပုိရတတ္ပါသည္။ စကားေျပာဆုိျခင္းေၾကာင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စည္းလုံးျခင္းရရွိႏုိင္ပါသည္။ ညီညြတ္မႈကိုျဖစ္ေပၚေစႏုိင္ပါသည္။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ေကာင္းက်ဳိးရရွိေစႏုိင္ျခင္းမ်ားရွိပါသည္။ စကားေျပာဆုိတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေကာင္းက်ဳိး ရရွိႏုိင္ျခင္းမ်ားမွာ အလြန္မ်ားျပားလွပါသည္။ စကားေျပာဆုိတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ရန္သူမွ မိတ္ေဆြအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိသြားႏုိင္ပါသည္။ လူအမ်ားစု ရယ္စရာအျဖစ္ ေျပာဆုိတတ္ေသာစကားေလးတစ္ခြန္းရွိပါသည္။ “စကားေျပာတတ္ရင္ ေလယာဥ္ေတာင္ အလကားစီးလုိ႔ရတယ္” ဒါေပမယ့္ ေလယာဥ္အလကားစီး ရရန္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ေကာင္းေသာစကားကုိ ေျပာဆုိလွ်င္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မည့္သူမ်ားသာရွိပါမည္။

စကားေၾကာင့္ ေကာင္းက်ဳိးရႏုိင္သကဲ့သုိ႔ပင္ စကားေၾကာင့္ပင္ ဆုိးက်ဳိးရသြားသူမ်ားလည္း အလြန္ေပါပါသည္။ စကားေၾကာင့္ ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားမႈမ်ားလည္း ပတ္၀န္းက်င္တြင္ အလြယ္တကူေတြ႕ျမင္ႏုိင္ပါသည္။ သူတစ္ပါး စကားအခန္႔မသင့္သျဖင့္ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ေနၾကပါက ေဘးမွၾကည့္ေနသူ မိမိသည္ ဘာမွမဟုတ္တာနဲ႔ စကား မ်ားရန္ျဖစ္ေနသည္ဟု ထင္မွတ္မိေသာ္လည္း မိမိကုိယ္တုိင္ စကားမ်ားရန္ျဖစ္မိေသာအခါ ထုိအေတြးသည္ ဘယ္ေခ်ာင္သုိ႔ေရာက္ေနေလသည္မသိပါ။ ရွာမရ ေပ်ာက္ေနေလသည္။ သူတစ္ပါးအျပစ္ကုိသာ ျမင္တတ္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္၏ အက်င့္ဟုသာ ဆုိရေပမည္။ မိမိကုိယ္တုိင္ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ေ၀ဖန္သုံးသပ္ႏုိင္စြမ္း မရွိခဲ့ပါေပ။ အျခားသူမ်ားျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ အျပစ္တင္ရန္လြယ္ကူေနေပသည္။ အျပစ္မ်ားစြာတြင္ ႏႈတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ ေပၚလာေသာ ဒုစရုိက္သည္ လူ႕ေလာကႀကီးတြင္အမ်ားဆုံး ျဖစ္ပါသည္။ စကားသည္ အမွန္ကုိေျပာသည္ ဆုိတုိင္း ေကာင္းမြန္သည္ဟု ဗုဒၶျမတ္စြာ မေဟာၾကားခဲ့ပါ။ ေျပာသင့္ေသာ စကားကုိသာ ေျပာၾကားရန္ လမ္းညႊန္ျပထားခဲ့ပါသည္။ အမွန္ျဖစ္သည္ဆုိတုိင္း ေျပာရန္မညႊန္ၾကားခဲ့ပါ။ မည္သုိ႔ပင္မွာၾကားခဲ့ လမ္းညႊန္ခဲ့ ေစကာမူ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ အတၱရွိေနေသာေၾကာင့္ “ငါအမွန္ကုိေျပာတာပ”ဲ ဆုိေသာ စိတ္မ်ဳိးျဖင့္ ေနထုိင္လာ ခဲ့မိသည္မွာ လူတုိင္းလုိလုိျဖစ္ပါသည္။ မွန္ေသာ္လည္း မည္သူမွ်အက်ဳိးမရွိေစေသာ စကားအား မေျပာဆုိသင့္ဟု ပညာရွိတုိ႔မိန္႔ခဲ့ပါသည္။ မွန္လည္းမွန္၊ ေကာင္းေသာအက်ဳိးတုိ႔လည္းရရွိမည္ဆိုပါက ေစတနာ ေကာင္းျဖင့္ ေမတၱတရားေရွ႕ထားကာ ေျပာဆုိသင့္သည္ဟု ဆုိၾကပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိအခ်က္တုိ႔ႏွင့္ညီရန္ မဆုိထားႏွင့္။ တစ္ခ်က္တူလွ်င္ပင္ အေတာ္ေျပာရခက္ေသာ စကားျဖစ္သြားႏုိင္ပါသည္။

ဒီေနရာတြင္ လူတုိင္းၾကားဖူးၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း အမွတ္မဲ့ေက်ာ္သြားေသာ ပုံေလးတစ္ပုံအား ေျပာျပလုိပါသည္။ မေျပာပဲေနလုိ႔မရတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ၾကံဳႀကိဳက္လာတဲ့အခါမွာ ေျပာကုိ ေျပာရမွာ အေသအခ်ာပဲျဖစ္ပါသည္။ လိမၼာပါးနပ္စြာ ေျပာဆုိသြားေသာ မင္းခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပညာပါေသာ စကားေလ်ာက္တင္ပုံေလးျဖစ္ပါသည္။ အဲဒီပုံျပင္ေလးက တစ္ကယ္ျဖစ္ခဲ့တာလား၊ ပုံျပင္အျဖစ္ခုိင္ႏႈိင္းေျပာဆုိခဲ့တာလားေတာ့ မသိပါ။ ပုံျပင္ေလးက ဒီလုိပါ။ တစ္ခါတုံးက ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးက ပြဲေတာ္တည္မဲ့ဆဲဆဲအခ်ိန္မွာ မင္းခ်င္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာၿပီး နန္းေတာ္ေရွ႕မွာ ရဟန္းတစ္ပါး ရပ္ေနေၾကာင္း ေလ်ာက္တင္ပါသည္။ ရွင္ဘုရင္ကလည္း ဘာကို အလုိရွိသျဖင့္ ရပ္ေတာ္မူေၾကာင္း ေမးျမန္းေလ်ာက္ထားရန္ မင္းခ်င္းအား ေလ်ာက္ထားခုိင္းေသာအခါ ဆြမ္းအလုိရွိေသာ ေၾကာင့္ ရပ္ေတ္ာမူေနေၾကာင္း သိရပါသည္။ ရွင္ဘုရင္ကလည္း ပြဲေတာ္တည္မည့္အခ်ိန္တြင္ လာေရာက္ၿပီး ဆြမ္းခံျခင္းသည္ င့ါအား ခ်ီးျမွင့္လုိေသာေၾကာင့္ျဖစ္မည္။ ထုိသုိ႔ေတြးေတာကာ သဒၶါစိတ္မ်ားထက္သန္လာကာ ပြဲေတာ္အုပ္မွ မြန္ျမတ္ေသာ ခဲဖြယ္၊ ခ်ဳိခ်ဥ္အရသာတုိ႔အား ေလာင္းလွဴလုိက္ပါသည္။ ေလာင္းလွဴၿပီးေနာက္ မင္းခ်င္းတစ္ေယာက္အား ရဟန္းေနာက္သုိ႔လုိက္ကာ စုံစမ္းခုိင္းလုိက္ပါသည္။ ဘုရင္၏အေတြးတြင္ ရဟန္းသည္ တစ္ေနရာရာတြင္ စ်ာန္အဘိဥာည္ျဖင့္ ေကာင္းကင္ပ်ံတက္သြားမည္ သုိ႔မဟုတ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြား မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ မင္းခ်င္းလည္း ရဟန္းေနာက္မွ မေယာင္မလည္လုိက္ကာ သြားရေလသည္။ ရဟန္းသည္ ၿမိဳ႕ျပင္သုိ႔ေရာက္ေသာအခါ ဇရပ္တစ္ခုအတြင္းသုိ႔၀င္ေရာက္သြားရာ မိန္းမတစ္ဦးမွ သပိတ္အား လွမ္းယူလုိက္ပါသည္။ ရဟန္းသည္လည္း အခန္းတြင္းသုိ႔၀င္ကာ လူတုိ႔၀တ္ေသာ အ၀တ္အစားအား ၀တ္ဆင္ကာ ျပန္ထြက္လာပါသည္။ တစ္ခဏအတြင္း ရဟန္း၏ အသြင္အျပင္ေပ်ာက္ကာ လူအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ရွိသြားေလသည္။ ထုိအရာတုိ႔အား ေနာက္မွလုိက္လံစုံစမ္းေနေသာ မင္းခ်င္းသည္ အစမွ အဆုံးတုိင္ ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။ သားေကၽြးမႈ၊ မယားေကၽြးမႈအတြက္ ရဟန္းေယာင္ေဆာင္ကာ ဆြမ္းခံေကၽြး ေနေသာ ရဟန္းတု ရဟန္းအေယာင္ေဆာင္သာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိသြားတဲ့မင္းခ်င္းဟာ လွည့္ျပန္လာခဲ့ပါသည္။

မင္းခ်င္းက ဘုရင္အား မည္သုိ႔ေလ်ာက္တင္မည္ထင္ပါသနည္း။ ရဟန္းအတု၊ ရဟန္းေယာင္သည္ အမွန္တရား ျဖစ္ေနပါသည္။ ဘုရင္အား မေလ်ာက္တင္လ်င္လည္းမျဖစ္ႏုိင္ပါ။ သူျမင္ခဲ့တဲ့အမွန္တရားအား ဘုရင္ကုိ ေလ်ာက္တင္လုိက္မည္ဆုိပါက ဘုရင္သည္ ေဒါသအမ်က္ထြက္ကာ ရဟန္းအတုနဲ႔ သူ႕မိသားစုဟာ အသတ္ခံရ ႏုိင္ပါသည္။ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည့္ မင္းခ်င္းမွာလည္း ဘာအက်ဳိးမွ် ရရွိႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။ ဘုရင္အတြက္လည္း အက်ဳိးမရွိ၊ ရဟန္းတုမိသားစုအတြက္လည္းအက်ဳိးမရွိ၊ မင္းခ်င္းအတြက္လည္းဘာမွ အက်ဳိးမရွိႏုိင္သည့္ အမွန္တရားျဖစ္ေနပါသည္။ မင္းခ်င္းက ျမင္ရင္ျမင္တဲ့အတုိင္း၊ ေတြ႕ရင္ေတြ႕တဲ့အတုိင္း အမွန္တရားပဲ ဆုိကာေလ်ာက္တင္လွ်င္ မည္သူမွ်အက်ဳိးမရွိႏုိင္သည့္အျပင္ လူ႕အသက္မ်ားပင္ဆုံးရႈံးႏုိင္ေတြးေတာမိေလ သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည့္ အမွန္တရားအား မေလ်ာက္တင္ေတာ့ပဲ ေနရန္လည္းမျဖစ္ႏုိင္ပါ။ မေလ်ာက္တင္သင့္လုိ႔ မေလ်ာက္တင္ေတာ့ပါဘူးဘုရားဆုိခဲ့လွ်င္ သူလည္းအသတ္ခံရႏုိင္သည္မဟုတ္ပါလား။ မင္းခ်င္းရဲ႕ေလ်ာက္တင္ခ်က္က အတုယူစရာေကာင္းလွသကဲ့သုိ႔ ပညာသားပါလွပါသည္။ မွတ္သားထားသင့္ ပါသည္။ မင္းခ်င္းရဲ႕ေလ်ာက္တင္ပုံက “ဘုန္းေတာ္ႀကီးမားလွပါေသာအရွင္မင္းႀကီး အကၽြႏု္ပ္လုိက္လံ ၾကည့္ရႈေနစဥ္မွာပင္ ရဟန္းဟာ ကုိယ္ေတာ္အသြင္ေပ်ာက္သြားပါတယ္ဘုရား” လုိ႔ေလ်ာက္တင္လုိက္ပါ သည္။ မင္းခ်င္းသည္ ျပႆနာျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ အေၾကာင္းတုိ႔အားေရွာင္ရွားကာ စကားပရိယာယ္သုံးကာ ေလ်ာက္ထားလုိက္ျခင္းေၾကာင့္ လူကုိေသေစႏုိင္ေသာေဒါသတုိ႔အားမျဖစ္ေပၚေစခဲ့ေတာ့ပါ။ ရွင္ဘုရင္ကလည္း သူဆြမ္းလွဴလုိက္ေသာ ရဟန္းသည္ တန္ခုိးရွိေသာရဟန္းအျဖစ္ထင္မွတ္ကာ ၾကည္ႏူးပီတိျဖင့္ မင္းခ်င္းအား ဆုလာဘ္မ်ားလည္း ေပးသနားလုိက္ပါသည္။

ယခင္အခ်ိန္မ်ားစြာက ကၽြန္ေတာ္အေနျဖင့္ မင္းခ်င္းေလာက္ပင္ မစဥ္းစားတတ္ခဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ အမွန္ဟုဆုိတုိင္း တစ္ခြန္းမက်န္ ျပန္ေျပာခဲ့သျဖင့္ ရုံးလုပ္ငန္းတြင္ အထက္လူႀကီးႏွင့္မတည့္ခဲ့ပါ။ လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးတြင္လည္း မည္သူမွ်အက်ဳိးမရွိသည့္ အမွန္တရားကုိ ေျပာဆုိခဲ့သည့္အတြက္ ျပႆနာေပါင္းမ်ားစြာျဖစ္ခဲ့ရ၊ စကားမ်ားခဲ့ရေပါင္းလည္းမ်ားခဲ့ပါၿပီ။ ဆင္ျခင္ရန္ သတိမရခဲ့ပါ။ ယခုအခ်ိန္မွစၿပီး ဆင္ျခင္ေနထုိင္သြားႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားေနဆဲသာျဖစ္ပါေၾကာင္းေရးသားရင္း ရပ္နားလုိက္ပါသည္။

အမွန္စကား ေျပာဆုိျခင္း
ေတာဖြဲ႕ ေတာင္ဖြဲ႕ အက်ဳိးမဲ့ ႏွင့္ဆုိင္ေသာ စကားအခြန္းတစ္ေထာင္ ရွိေစကာမူ မျမတ္။
ၾကားနာရသျဖင့္ ရာဂ စသည္ၿငိမ္းေအးေၾကာင္းျဖစ္၍ အက်ဳိးရွိေသာ ပုဒ္ တစ္ပုဒ္သည္သာ ပုိလြန္၍ျမတ္၏။(ဓမၼပဒ)

မေကာင္းေသာနိမိတ္ မေကာင္းေသာအသံ မေကာင္းေသာစကားတုိ႔ကုိ မျမင္ၾကရ၊ မၾကားၾကရ၊ မေျပာၾကရပါေစႏွင့္။

Success in Steemit ေအာင္ျမင္ၾကပါေစဗ်ာ.....

ေလးစားစြာျဖင့္

Yours respectfully

ေရးသားသူ(Author) _

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

21-Jun-2018 ၾကာသပေတးေန႔(Thursday)