ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

ေျပာခ်င္ေသာစကားမ်ား ေရးခ်င္ေသာအေၾကာင္းမ်ား ေခါင္းအတြင္းသုိ႔တစ္ခါတစ္ရံမ်ားျပားစြာ၀င္ေရာက္လာေသာ္ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာအခါ ေမ့ေမ့သြားတယ္။ ဒီေတာ့လည္း စာေရးမယ္လုိ႔စဥ္းစားလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာေရးရမွန္းမသိ ဒုကၡေရာက္ ရေတာ့တယ္။ ဘာကုိ ဘယ္အစကုိဆြဲရမွန္းမသိျဖစ္ေနတတ္ေတာ့တယ္။ စာေရးတဲ့အခါမွာ လွပ ႏုရြေသာ စာသားလွလွေလးေတြမေရးတတ္ဘူး။ ဘ၀သမားျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ခမ္ၾကမ္းၾကမ္းစကားလုံးေတြနဲ႔ပဲ စာစီျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့လည္း လူအမ်ားစုက စိတ္၀င္စားမရွိျဖစ္ေနတတ္လားေတာ့မသိ။ ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့စာေတြကုိ ဘယ္သူကမွ လာပီးဖတ္ခ်င္စိတ္ရွိမယ္မဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိသိေပမယ့္ ဒီရက္ပုိင္းအတြင္း စာေရး ဖုိ႔အာရုံစုိက္မရ။ ဒီေတာ့ သီးခံသာဖတ္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ။

အလြဲမ်ားႏွင့္အျမဲေတြ႕ေနၾကရေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လူ႕ဘ၀ခရီးမွာ ဘယ္သူေတြမွားၿပီး ဘယ္သူေတြမွန္သလဲ ဆုိတာေတာ့ ေသခ်ာမဆုံးျဖတ္တတ္ေတာ့ဘူးဗ်။ လမ္းစည္းကမ္း၊ ယာဥ္စည္းကမ္းအတြက္ အဖမ္းမခံရေလ ေအာင္ အျမဲတမ္းကုိယ့္ဘက္က ျပည့္စုံေအာင္ထည့္ၿပီးခရီးသြားလာတတ္တဲ့အက်င့္ေလးတစ္ခုရွိတယ္ဗ်။ ဒါေတာင္ အျမဲတမ္းလုိလုိအရစ္ခံရတယ္ဗ်။ လြဲေနတာလား မွားေနတာလား ဘာေျပာရမွန္းေတာ့မသိေတာ့ဘူးဗ်ဳိ႕။ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္စီးလာတယ္။ ယာဥ္ထိမ္းရဲေတြက တားလုိ႔ စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႔ ရပ္ေပးတယ္။ လုိင္စင္ေတာင္းတယ္။ ယာဥ္မွတ္ပုံတင္ၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာနဲ႔အျပစ္ရွာ တတ္တယ္။ စည္းကမ္းလုိက္နာတဲ့အက်ဳိးတရားေလလားမသိ။ စည္းကမ္းမဲ့ ဗရမ္းပတာေမာင္းေနတဲ့ သူေတြက ရပ္မေပးပဲထြက္ေျပးတယ္။ ဘာမွ မလုပ္ႏုိင္ပဲ ဒီအတုိင္းၾကည့္ေနၾကတယ္။ စည္ကမ္းနဲ႔အညီရပ္ေပးတဲ့သူေတြကို ေတာ့ ရစ္ခ်င္တုိင္းရစ္ေနတတ္ၾကတယ္။ ဘာလုိ႔မ်ားလဲစဥ္းစားမိတယ္။ ဒီလုိပဲ အျခားေသာ ေနရာဌာနမ်ားမွာလည္း စည္းကမ္းနဲ႔အလုပ္လုပ္မယ္ဆုိရင္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုန္တတ္ၿပီး စည္းကမ္းမရွိ လုပ္မယ္ဆုိရင္ အလုပ္ေတာ္ေတာ္တြင္က်ယ္တာေတြ႕ေနရတယ္။ ဒီေတာ့ စည္းကမ္းမဲ့ေနတဲ့သူေတြမ်ားလာတာ အထူးအဆန္းမဟုတ္ေတာ့သလုိပဲျဖစ္ေနၿပီ။ စည္းကမ္းနဲ႔ေနရင္ဘာလုပ္လုပ္ အရစ္ခံရေတာ့ စည္းကမ္းဆုိတာေတြ ခ်ဳိးေဖာက္ပစ္လုိက္ၾကေတာ့တယ္။ ရပ္ေပးရမယ့္ေနရာ မရပ္ေတာ့ဘူး။ ေမာင္းတယ္။ အရစ္မခံရေတာ့ဘူး။ စည္းကမ္းနဲ႔အညီ ရပ္ေပးတယ္။ အရစ္ခံရတယ္။ အေျဖမွားရင္ျပသနာထပ္တက္ႏုိင္ေသးတယ္။ တာ၀န္၀တၱရား ေႏွာင့္ယွက္မႈေတြ ဘာေတြ ထပ္လာႏုိင္ေသးတယ္။ အဲေတာ့ ရပ္ေပးမလား။ ေမာင္းေျပးၾကမလား။ လြဲေတာ့ လြဲေနတယ္။ ဘာေတြလြဲေနသလဲ။

Image from google

တစ္ခါက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ကားနဲ႔ေလ်ာက္သြားျဖစ္တယ္။ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ လမ္းကုိျဖတ္ကူး ေနတဲ့ စက္ဘီးစီးကေလးတစ္ဦး သူ႕ကုိယ္သူမႏုိင္ပဲနဲ႔ စက္ဘီးလဲတယ္။ မေနႏုိင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းက ဆင္းၿပီးထူေပး တယ္။ စက္ဘီးကုိ ကူညီၿပီးေထာင္ေပးတယ္။ ဒဏ္ရာအနာတရျဖစ္သလားေမးၾကည့္တယ္။ လူလည္း ဘာမွမျဖစ္။ စက္ဘီးလည္းဘာမွမျဖစ္။ သုိ႔ေသာ္ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွလူအမ်ား၊ ကေလးမိဘမ်ားနဲ႔ ဘာမွမျမင္ရတဲ့ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြက ကားနဲ႔ပြတ္တုိက္ပါတယ္ဆုိၿပီး ျပသနာရွာတာခံရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းခမ်ာ စိတ္ေကာင္းေလးထားၿပီး အကူအညီေပးလုိက္မိတာ ရဲစခန္းအထိလုိက္ရွင္းရတယ္။ ေဆးရုံလုိက္ရတယ္။ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ အခ်ိန္ကုန္တယ္။ အလုပ္ပ်က္တယ္။ ေဆးဖုိးအေလ်ာ္အေတာင္းခံရတယ္။ ကူညီသူကုိ ျပန္ၿပီးရလုိက္တဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြက ဒုကၡသက္သက္ေတြျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒီလိုျဖစ္ဖူးသူတစ္ေယာက္အတြက္ ေနာက္ထပ္ ဒီလုိ ဒုကၡ ေရာက္ေနသူ ကေလးတစ္ေယာက္ကုိျမင္ရင္ ကူညီရဲပါအုံးမလားလုိ႔လည္း သံသယအေတြးေလး ၀င္မိပါတယ္။ တကယ္ဒုကၡေရက္ေနတဲ့သူေတြကုိ မကူညီခ်င္ၾကဘူးလုိ႔ထင္ျမင္စရာေတြျဖစ္လာေနတယ္။ လြဲေတာ့လြဲေနပါ တယ္။ ဘာေတြလြဲေနလဲမသိဘူး။

Image from google

အခု ျမန္မာျပည္မွာလည္း ေခတ္စားလာေနၿပီျဖစ္တဲ့ Online စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဆုိတာေတြကုိ ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ကမၻာအရပ္ရပ္က Online စီးပြားေရးဆုိတဲ့နာမည္ေတြတပ္ၿပီး အရင္းအႏွီးေတြထည့္၀င္ခုိင္းတယ္။ ရွယ္ယာေတြ၀ယ္ခုိင္းတယ္။ လူေတြရွာခုိင္းတယ္။ ေက်ေက်နပ္နပ္လူရွာၾကတယ္။ အရင္းအႏွီးထည့္၀င္ဖုိ႔ မဲဆြယ္စည္းရုံးေရးေတြဆင္းၾက တယ္။ အလုပ္ျဖစ္သူေတြျဖစ္တယ္။ လူမရွာႏုိင္တဲ့သူေတြအလုပ္မျဖစ္ၾကဘူး။ အရင္းအႏွီးထည့္၀င္ထားတဲ့ Online စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးပ်က္ၿပီလည္းဆုိေရာ ေတာင္ေအာ္ ေျမာက္ေအာ္ ဟုိလူ႔အျပစ္တင္ ဒီလူ႕အျပစ္တင္နဲ႔ ၿပီးသြား ၾကရတယ္။ ကုိယ္ရင္းႏွီးထားတဲ့ ရင္းႏွီးေငြေလးေတြမရလုိက္တဲ့သူေတြအမ်ားႀကီး ဒုကၡေတြနဲ႔ အပူမီးေတြနဲ႔က်န္ေန ရစ္ခဲ့တယ္။ ဘာမ်ားတတ္ႏုိင္ၾကသလဲ။ အခုလက္ရွိ Steemit Platform မွာ ကုိယ္တုိင္အေတြးအေခၚေလးေတြနဲ႔ Facebook မွာလုိ Post ေလးတင္၊ vote ေလးေပး၊ comment ေလးေတြလုိက္ေရး ေဒၚလာ(Steem Dolla) ရတယ္ ဆုိေတာ့ ဟုတ္ရဲ႕လား ပုိက္ဆံဘယ္ေလာက္ထည့္ရတာလဲ။ ပုိက္ဆံတကယ္ရရဲ႕လားတဲ့ဗ်ာ။ ရင္းႏွီးေငြ မထည့္ပဲ Post တင္ရုံေလာက္နဲ႔ ေငြရတယ္ဆုိေတာ့ မယုံဘူးႏုိင္ဘူးျဖစ္ေနၾကတယ္။ အရင္းအႏွီး တစ္ျပားမွ မထည့္ရလုိ႔ မယုံၾကည္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတုိ႔ေတြ ဘာေတြမ်ားဆုံးရႈံးသြားႏုိင္မယ္ထင္လုိ႔လည္းမသိဘူး။ အလြန္ဆုံး ဆုံးရႈံးရရင္ အခ်ိန္နဲ႔ ဖုန္းေဘလ္ ဖုိးပဲေပါ့။ မထူးလည္း Facebook မွာ အခ်ိန္ကုန္ေနၿပီး ဖုန္းေဘလ္ ကုန္ေနရတာပဲေလ။ လြဲေတာ့ လြဲေနတယ္ဗ်ာ။ ဘာေတြလြဲေနလဲမသိဘူး။

Image from google

အခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ Myanmar Steemit Community(MSC)ကုိ ဦးေဆာင္ၿပီး ျမန္မာလူငယ္ေတြကုိ ေကာင္းေစခ်င္ တဲ့ေစတနာနဲ႔ တနည္းအားျဖင့္ ျမန္မာေတြကုိ တုိးတက္ေစလုိတဲ့စိတ္ေစတနာနဲ႔ ကုိဟင္နရီေအာင္က သူတစ္ေယာက္တည္း ေအးေအးေဆးေဆးထုိင္ယူရင္ရေနပါလ်က္နဲ႔ ျမန္မာေတြကုိ အကူအညီေပးတယ္။ အျခားသူမ်ားက ဖ်က္တာေတာင္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ဒုကၡခံ အနစ္နာခံ မ်က္ႏွာအငယ္ခံၿပီး အကူအညီေတြေတာင္း တယ္။ အကူအညီေတြျပန္ေပးတယ္။ ရသမွ် အေရးႀကီးတဲ့ Steem Power(SP) စုတယ္။ ဘာတစ္ျပားမွလည္း ထုတ္မသုံးပဲနဲ႔ အကူအညီေပးႏုိင္ေရးသာ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကေတာ့ အေကာင္းမျမင္တဲ့အျပင္ အတုိက္အခံလုပ္တယ္၊ တုိက္ခုိက္တယ္၊ အျပစ္တင္တယ္၊ ဆဲဆုိတယ္။ ျမန္မာေတြကုိ လက္တြဲေခၚခ်င္တဲ့လူတစ္ေယာက္ ကူညီခ်င္တဲ့လူတစ္ေယာက္ ျပန္ရရွိတဲ့အက်ဳိးကေတာ့ ေရာဂါေတြတုိးသြားတယ္၊ စိတ္ဒဏ္ရာေတြတုိးသြားတယ္။ ျမန္မာေတြကုိ အင္မတန္တုိးတက္ေစခ်င္တဲ့လူတစ္ေယာက္က MSC ကုိဖ်က္မယ္ေျပာတာ မ်က္ရည္ေတာင္လည္ မိတယ္။ မဖ်က္ႏိုင္ေၾကာင္း၀ိုင္းေျပာၾကရတယ္။ ျမန္မာဆုိတာဒါလားဗ်ာ။ ေျပာလုိက္ၾကတဲ့ပါးစပ္ေတြ။ ခ်စ္တတ္လုိက္ၾကတာ ျမန္မာကုိ။ ေလထဲကေနပဲခ်စ္ေနၾကတယ္။ လက္ေတြ႕ကေတာ့ ျမန္မာကုိ ဖ်က္ဆီးေနၾကတာ။ ႏုိင္ငံတကာမွာ myanmar tag ရဖုိ႔ အေသအလဲႀကိဳးစားထားတာပါ။ မကူညီခ်င္ေနႏုိင္ပါတယ္။ အေႏွာင့္အယွက္ေလးေတြေတာ့မေပးေစခ်င္ပါဘူး။ ျမန္မာကုိ အမွန္တကယ္ခ်စ္တတ္ ၾကတယ္ဆုိရင္ေပါ့ဗ်ာ။ ေစတနာေတြကုိ အသိအမွတ္မျပဳခ်င္ၾကရင္ ေနပါဗ်ာ။ မေစာ္ကားမိၾကပါေစနဲ႔။ လြဲေတာ့ လြဲေနတယ္ဗ်ာ။ ဘာေတြ လြဲေနသလဲမသိေတာ့ဘူး။

ေစတနာေတြ ေရာင္ျပန္ဟပ္ပါေစလုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းေနပါတယ္။ ေကာင္းတာလုပ္ေနၾကတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းက်ဳိးေလးေတြခံစားၾကရၿပီး မေကာင္းက်ဳိးေတြ မခံစားၾက ရပါေစနဲ႔လုိ႔လည္း ဆုေတာင္းပါတယ္ဗ်ာ။

Image from google

Success in Steemit

ေလးစားစြာျဖင့္

Yours respectfully

ေရးသားသူ(Author) _

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

23-Jan-2018 ဗုဒၶဟူးေန႔(Wednesday)