ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

စာေရးရန္ ပါရမီမရွိေသာ္လည္း Steemit ႏွင့္ေတြ႕ေလမွ ဖတ္လုိက္ မွတ္လုိက္ ေတြးလုိက္ ေရးလုိက္ လုပ္ေနမိသည္။ စာေရးဆရာမဟုတ္ေသာ္လည္း စာမ်ားကုိေရးသားၾကရပါသည္။ ထုိသုိ႔ေရးသားၾကရာတြင္ အမွားအယြင္းမ်ား ရွိမည္သာျဖစ္ပါသည္။ အမွားအယြင္းမ်ားကုိေတာ့ သည္းခံဖတ္ရႈၿပီး နားလည္သူမ်ားမွ အၾကံျပဳေပးႏုိင္လွ်င္ ပုိမုိသင့္ေလ်ာ္ပါမည္။ စာေရးျခင္းသည္လည္း ေလ့လာသင္ယူရမည့္ ပညာရပ္တစ္ခုပင္ျဖစ္ပါသည္။ မေလ့လာ မသင္ယူပဲ ေရးခ်င္ရာေရးလွ်င္ စာေတာ့ျဖစ္သြားေပမည္။ လာေရာက္ဖတ္ရႈၾကသည့္ လူမ်ားအတြက္ အက်ဳိးမရွိျဖစ္ေစမည့္ စာမ်ားကုိ မေရးသားလုိေတာ့ပါ။ ဖတ္ရႈသူတုိ႔၏ အခ်ိန္ကုိ အလဟသ ျဖဳန္းတီးပစ္သလုိ ျဖစ္မွာလည္း စိုးရိမ္မိပါသည္။ ဖတ္ရႈသူတုိ႔ အက်ဳိးအနည္းငယ္ ရွိသည္ဆုိပါက ေက်နပ္၀မ္းေျမာက္မိပါသည္။ အမွားကုိ ေထာက္ျပေ၀ဖန္ၾကရန္လည္း ထပ္မံတုိက္တြန္းလုိပါသည္။ အခ်င္းခ်င္းေဖးမကူညီေပးၾကမွသာ တုိးတက္လာမည္ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ေအာင္ျမင္ေသာလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။

အမ်ားစုေသာလူတုိ႔သည္ အတုခုိးသည့္ ေနရာတြင္ အေတာ္ဂုဏ္ယူၾကဟန္တူပါသည္။ သူတစ္ပါးအက်င့္ စရုိက္အား ခုိးယူကာျပဳလုပ္ျခင္းကို အလြန္သေဘာက်ေတာ္မူပုံရပါသည္။ တုိင္းတစ္ပါးက ယဥ္ေက်းမႈ တုိ႔အားလည္း ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကဲ့သုိ႔ ထင္မွတ္ ေနေလသည္။ တိုင္းတစ္ပါးသားတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူမႈေရးတုိ႔အား အတုခုိးယူရာမွတစ္ဆင့္ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္ပုိင္ယဥ္ေက်းမႈမ်ားသည္ တျဖည္းျဖည္း တိမ္ျမဳတ္ေပ်ာက္ကြယ္လာရသည္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္အညီ အဆုိ၊ အက၊ အတီး၊ အမႈတ္တုိ႔အား အထင္ေသး အျမင္ေသးျဖစ္ကုန္ၾကေလသည္။ နားကေလာသည္ ဟု ေျပာဆုိသည္အထိျဖစ္လာေနသည္။ အေမေက်ာ္ေဒြးေတာ္လြမ္းဆုိေသာစကားသည္ ယေန႔ေခတ္တြင္ ပုိမုိမွန္ကန္လာသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ သူတစ္ပါး၏ ယဥ္ေက်းမႈကုိ သေဘာက်ကာ အတုခုိးေနၾကသည္။ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ လူမႈေရးအား သေဘာက်ကာ လုိက္လံလုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။ အတုခုိးသမွ်တုိ႔သည္လည္း မေကာင္းေသာ အက်င့္မ်ားကုိ သာ ခုိးယူၾကသည္ကုိလည္းေတြ႕ေနရပါသည္။ လူငယ္ လူရြယ္မ်ားက မိန္းကေလးကအစ ဆုိဂ်ဴေသာက္ျခင္းကုိ သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ေနၾကသည္။ လူႀကီး သူမတုိ႔အား မေလးမစား ျပန္လွန္ေအာ္ဟစ္ ေျပာဆုိျခင္းကို လုိက္လံ အတုခုိးေနၾကသည္။ ထမင္းကုိ ေရညွိျဖင့္လိပ္ကာစားရသည္ကုိ သေဘာက်ေနၾကသည္။ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ကုိ ႏွစ္ၿခိဳက္လာၾကသည္။ သူတုိ႔ တုိင္းျပည္ သူတုိ႔ႏုိင္ငံအေနႏွင့္ ထုိသုိ႔သာစားေသာက္ေနထုိင္ရမည့္ အေျခအေနကုိ သေဘာေပါက္နားလည္ျခင္းမရွိၾကေပ။ ျမန္မာျပည္မွာ ထမင္းကုိ အားရပါးရ စားခ်င္သလုိစားလုိ႔ ရႏုိင္ေသာ္လည္း သူတုိ႔တုိင္းျပည္မွာ ထမင္းကုိ အားရပါးရ စားႏုိင္ရန္ မလြယ္ကူေၾကာင္းကုိ နားမလည္ၾကေပ။ အဲဒီလုိ အတုခုိးၾကတဲ့အထဲမွာ အသက္ (၆၀) ေက်ာ္ (၇၀)ေက်ာ္ ေတြ သေဘာက်တာပါေသးသည္။ ထုိအရာကေတာ့ အသက္အရြယ္ႀကီးေသာ အဖုိးႀကီး အဖြားႀကီးမ်ား အိမ္ေထာင္ျပဳၾကေသာအခန္းပင္ျဖစ္သည္။ မည္သည့္အရာသည္ အဖုိးတန္ေသာ ေရႊ ျဖစ္ၿပီး မည္သည့္အရာသည္ တန္ဖုိးနည္းေသာ ေၾကး ျဖစ္သည္ကုိ ခြဲျခားသိႏုိင္ၾကပါေစ။ ေရႊ၏တန္ုဖုိးအား သိၾကေသာ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားမွ လူအမ်ားသည္ ေရႊကုိ ၀တ္ဆင္ရန္ႀကိဳးစားလာၾကေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေရွ႕ႏုိင္ငံသားတုိ႔သည္ ေရႊအားလႊင့္ပစ္ၿပီး ေၾကးကုိ ရယူေနၾကေလၿပီ။

ေကာင္းမြန္ေသာ အတုယူျခင္းမ်ားကုိ ေက်ာ္လႊားကာ မိမိတုိ႔ႏုိင္ငံႏွင့္ မသင့္ေလ်ာ္သင့္ လူမႈဆက္ဆံနည္းမ်ားကုိ အားက်အတုယူေနၾကျခင္းျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္ယဥ္ေက်းမႈမ်ားအား ပစ္ပယ္ထားၾကေလသည္။ နည္းပညာမ်ား တုိးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် လူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္ပုိင္ဦးေႏွာက္ကုိ အလုပ္ေပးရန္ မလုိလားၾကေတာ့ေပ။ ပညာသည္ ကြန္ပ်ဴတာ၊ ဖုန္း တုိ႔မွ လာၾကသည္ဟု ထင္ျမင္လာၾကသည္။ ပညာကုိ ေလးစားရမွန္း၊ တန္ဖုိးထား ရမွန္း မသိျဖစ္လာၾကသည္။ ဂဏန္းတြက္စက္ကုိအားကုိးကာ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ အေပါင္း၊ အႏုတ္၊ အေျမွာက္၊ အစား လုပ္ရန္ပ်င္းလာၾကသည္။ စာအုပ္မ်ားကုိ ဖတ္ရႈရန္စိတ္မ၀င္စားတတ္ၾကေတာ့သလုိ ကုိယ္အေတြ႕အၾကံဳ ကုိသာ အမွန္ဟု တစ္ဘ၀လုံးစာ သတ္မွတ္ကုန္ၾကေလသည္။ ပညာသည္လည္း အေရာင္းခံပစၥည္းတစ္ခုပမာ ျဖစ္ေနေလၿပီ။ လုိခ်င္ေသာပညာကုိ ပုိက္ဆံေပး၀ယ္ႏုိင္လွ်င္ရသည့္ ေခတ္ကာလျဖစ္ေနေပၿပီ။ ကုိယ္ပုိင္စဥ္းစား ဥာဏ္မ်ား ယုတ္ေလ်ာ့လာၾကသည္။ ၁၂ ႏွင့္ ၁၂ ေပါင္းရင္ ဘယ္ေလာက္ရသလဲေမးလွ်င္ပင္ ဂဏန္းတြက္စက္ အားလက္လွမ္းသူက အမ်ားအျပားျဖစ္ေနေလရာ လူတုိ႔၏ ဦးေႏွာက္သည္ အသုံးမ၀င္၊ တန္ဖုိးက်ဆင္းလာရ သကဲ့သုိ႔ ပညာဆုိသည္မွာလည္း တန္ဖုိးမသိ တန္ဖုိးမရွိျဖစ္ေနေလၿပီ။ လူသားတုိ႔၏ စြမ္းရည္မ်ား က်ဆင္းလာ ၾကသည္။ လူသားအရင္းအျမစ္ဆုိေသာ စကားလုံးတုိ႔သည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖြယ္ျဖစ္ေနပါသည္။ လူတုိ႔၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္သည္ စက္ပစၥည္းမွေပးေသာ အေျဖေလာက္ တန္ဖုိးမထားၾကႏုိင္ၾကေတာ့ပါ။ စက္ပစၥည္းမ်ားသည္ လူမႈဆက္ဆံေရးကိစၥတုိ႔အား ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးႏုိင္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ လူတုိ႔၏ ရႈတ္ေထြးလွေသာ လူမႈေရးအား စက္ပစၥည္းတုိ႔သည္ မည္သုိ႔ေျဖရွင္းေပးႏုိင္မည္နည္း။ ကြန္ပ်ဴတာကုိ တီထြင္ေသာ လူသား၏ ဦးေႏွာက္သည္ ကြန္ပ်ဴတာေလာက္ အသုံးမ၀င္ျဖစ္ေနေပၿပီ။

ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ယဥ္ေက်းလွပါသည္ဆုိေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံသည္ အေနာက္ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔အား အတုယူ ျခင္းျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္မိသားစုလူ႕အသုိင္းအ၀ုိင္းဆုိသည္မွာ ေပ်ာက္လုနီးနီးျဖစ္ေနပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ အိမ္ေထာင္ေရးကုိ ေလ့လာၾကည့္ပါက အိမ္ေထာင္ဖက္ ဆုိတာထက္ အေဖာ္အဆင့္အျဖစ္သာ ဆက္ဆံေန ၾကေၾကာင္းကုိ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္စု၊ မိသားစုဆုိတဲ့ စကားလုံးေတြေတာင္ ေျပာင္းလဲရမေလာက္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကပင္ ေခတ္မမီေတာ့သကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေနပါၿပီ။ လင္ျဖစ္သူ ေယာက်္ားသားကလည္း မယားျဖစ္သူကုိ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းမရွိေတာ့သကဲ့သုိ႔ မယားျဖစ္သူကလည္း လင္ျဖစ္သူကုိ မခ်ဳပ္ေႏွာင္ၾကေပ။ ကုိယ္ဟာကုိယ္ သီးျခားေနသလုိပင္ျဖစ္ပါမည္။ အတူေနခ်င္ေသာအခ်ိန္ အတူေနၿပီး အတူမေနခ်င္ေသာအခ်ိန္ ကုိယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ေနခ်င္သလုိေနဆုိေသာ အေဖာ္အဆင့္သာျဖစ္ေနပါသည္။ မိန္းကေလးမ်ားကလည္း မိမိတုိ႔၏ အပ်ဳိစင္ဘ၀ကုိ ဟင္းရြက္ကန္စြန္းကဲ့သုိ႔ တန္ဖုိးမထား ျဖစ္လာၾကသည္မွာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ လက္ထပ္ ထိမ္းျမားျခင္း မျပဳမီကပင္ လင္ခန္း၊ မယားခန္း ေျမာက္ေနၾကကာ ကေလးရကာမွ လက္ထပ္ျခင္းမ်ဳိးကုိ ေက်နပ္လက္ခံလာျခင္းက မိမိတုိ႔၏ ေကာင္းမြန္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈကုိ လႊင့္ပစ္ကာ အေနာက္တုိင္း ယဥ္ေက်းမႈ၏ ဖုံးလႊမ္းျခင္းပင္ျဖစ္ေပမည္။ လက္တြင္ ပုိင္ဆုိင္ထားေသာ ေရႊလက္ေကာက္၏ တန္ဖုိးအား နားလည္မႈမရွိၾကေတာ့ပဲ သူတစ္ပါး၏ ေျပာင္လက္ေနေသာ ေၾကးလက္ေကာက္အား ရယူေနျခင္း ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အျခားေသာႏုိင္ငံမ်ားသည္ နည္းပညာအသစ္အဆန္း၊ လူမႈဆက္ဆံေရးအသစ္အဆန္းမ်ားကုိ အားက်စရာေကာင္းလွေသာ္လည္း မိမိႏုိင္ငံႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအား ပစ္ပယ္ျခင္းမျပဳလုပ္သင့္ပဲ သင့္ေလ်ာ္ ကုိက္ညီသည့္ အေနအထားေရာက္ေအာင္ ျပဳျပင္ အသုံးျပဳသင့္သည္ဟုလည္း ထင္ျမင္မိပါသည္။ အဓိကအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ ေနာက္လာမည့္မ်ဳိးဆက္မ်ားအား မည္သုိ႔ေသာ အရာတုိ႔ကုိ ခ်န္ထားခဲ့သင့္ ပါသနည္း။ မိမိတုိ႔ႏုိင္ငံ၏ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးစံ၊ ဘာသာအဆုံးအမတုိ႔ႏွင့္ ကုိက္ညီေသာ ေခတ္မီျခင္းျဖစ္ႏုိင္ ၾကပါေစရန္ အၾကံျပဳေရးသားရင္း ရပ္နားလုိက္ပါသည္။

Success in Steemit ေအာင္ျမင္ၾကပါေစဗ်ာ.....

ေလးစားစြာျဖင့္

Yours respectfully

ေရးသားသူ(Author) _

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

21-Jul-2018 စေနေန႔(Saturday)