ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

Image from google

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေနထုိင္ရာ လူ႕ေလာကႀကီးသည္ တစ္ခါတစ္ရံ ရယ္စရာေကာင္းသည္ဟု ထင္မိပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္အနည္းက ဆုပ္ကုိင္ထားခဲ့ေသာ မွန္သည္ထင္သည့္အရာသည္ ယခုအခါမွားတယ္လုိ႔ထင္လာမိျပန္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ယခု စာေရးဆရာမဟုတ္ပါပဲႏွင့္ Steemit တြင္ စာမ်ားကုိ ေရးသားေနမိသည္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ SBD ကုိလုိခ်င္ေနမိေသာေၾကာင့္ပင္။ ကုိယ့္ေလာဘႏွင့္ကုိယ္ေပါ့ေလ။ ေလာဘ ေဘာဘ လုိ႔ေျပာရမည္ပင္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းေသာေလာဘေလးပါ။ မေတာ္ေလာဘေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ္ သုံးသပ္မိရာမွ အျခားေသာ နာမည္ႀကီး စာေရးဆရာမ်ား၊ နာမည္ႀကီး သရုပ္ေဆာင္မ်ား၊ နာမည္ႀကီး ဟာသလူရႊင္ေတာ္မ်ား အားလုံးကုိ စဥ္းစားမိကာ ကိုယ္ခ်င္းစာမိလာေပသည္။ ထုိသုိ႔ကုိယ္ခ်င္းစာ လာမိေပေသာေၾကာင့္လည္း ယခုစာမ်ားအား ေရးသားလုိက္ျခင္းျဖစ္ေပသည္။

စာေရးေနၾကေသာ စာေရးဆရာမ်ား၊ သရုပ္ေဆာင္မ်ား၊ လူရႊင္ေတာ္မ်ားအား အဘယ့္ေၾကာင့္ ကုိယ္ခ်င္းစာသနည္း။ အဘယ္ကဲ့သုိ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာမိသနည္း။ အငုိမ်က္လုံးအျပံဳးမ်က္ႏွာဆုိသကဲ့သို႔ ရီစရာမ်ား၊ ဟာသမ်ားကုိ ေရးသားေနၾကပါေသာ စာေရးဆရာႀကီးမ်ားသည္ သူတုိ႔၏ ဘ၀တြင္ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ အားရပါးရ ဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္မ်ားရီေမာဖူးမလဲမသိပါ။ စာေရးဆရာႀကီးမ်ားသည္ သူတုိ႔၏စာမ်ားအားဖတ္ရႈျခင္း ျဖင့္ စာဖတ္ပရိသတ္အား လြမ္းေမာဆြတ္ပ်ံ႕ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာတုိ႔အား ခံစားေစခဲ့ပါသည္။ ရီေမာစရာ ဟာသေလးမ်ားကုိ ေရးသားေနၾကေသာ စာေရးဆရာႀကီးမ်ားသည္ သူတုိ႔၏ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ၊ ရီစရာျဖစ္ေစေသာ စကားေလးမ်ားအား အသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ စာဖတ္သူပရိသတ္အား ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစြာျဖင့္ ရယ္ေမာေစခဲ့မည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူတုိ႔၏ဘ၀သည္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရြာ၊ ရယ္ေမာဖြယ္ရာ မ်ားႏွင့္ ရွိေနခဲ့ပါ၏ေလာ ဟု ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိၿပီး ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္။ ျပံဳးသူမွာ မ်က္ရည္စေတြႏွင့္ ဟူေသာစကားကဲ့သုိ႔ပင္ျဖစ္ေနမည္လား။ ရီေမာစရာေလးမ်ားကုိ ပရိတ္သတ္အား ေပးရန္ စာမ်ားအားေရးသားေနခ်ိန္တြင္ ေရးသားသူ စာေရးဆရာမ်ားသည္ ရီေမာႏုိင္ပါ၏ေလာ။ မ်က္ရည္စမ်ားႏွင့္ ေရးသားေနသည္ေလာ။ ထုိေမးခြန္းမ်ားကုိေတာ့ စာေရးဆရာမ်ားသာလွ်င္ သိႏုိင္ပါလိမ့္မည္။

Image from google

ထုိ႔အတူပင္ လူအမ်ားကုိ ရီေမာေပ်ာ္ရႊင္ေစရန္အတြက္ ရီစရာ ျပက္လုံးမ်ားထုတ္ေနၾကပါေသာ လူရႊင္ေတာ္မ်ားသည္ သူ႕တုိ႔၏လက္ေတြ႕ဘ၀တြင္ အားရပါရ ရီေမာခဲ့ၾကရပါရဲ႕လားမသိပါ။ သူတို႔၏လုပ္ငန္းခြင္တြင္မူ သူ႕တုိ႔၏အမူအရာမ်ားကုိၾကည့္ရႈျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သူတုိ႔ေျပာဆုိေသာ ရီေမာဖြယ္ရာစကားလုံးမ်ားကုိ နားေထာင္ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း ပရိသတ္အား ရီေမာေပ်ာ္ရြင္ ေစခဲ့ေပသည္။ ပရိ္သတ္အားမ်က္ႏွာမူေနခ်ိန္တြင္ သူတုိ႔၏မ်က္ႏွာမ်ားသည္ ျပံဳးေနႏုိင္ၾကေသာ္လည္း ပရိသတ္အား ေက်ာေပး ေနခ်ိန္တြင္ သူတုိ႔ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါ၏ေလာ။ စဥ္းစားလာမိသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သ႑ာန္လုပ္ သရုပ္တူ ဆုိသကဲ့သုိ႔ လူရႊင္ေတာ္မ်ားသည္လည္း သရုပ္ေဆာင္မ်ားပင္ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ ခုရီ ခုငုိ ဇာတ္သရုပ္ေပၚေအာင္ သရုပ္ေဆာင္ေနၾကရသည္ထင္မိပါသည္။ ေရာက္ခ်င္ရာေရာက္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္၏အေတြးမ်ားသာ ျဖစ္ပါ သည္။

ဘ၀ေပးအေျခအေနအရ မိသားစုအတြက္ ၀င္ေငြရရွိေစရန္ လူတုိင္းေတာ့ ႀကိဳးစားေနၾကေပသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ အျခားသူမ်ားအား ရီေမာေပ်ာ္ရႊင္ေစၿပီး မိမိကုိယ္တုိင္ကမူ စိတ္မေကာင္းႀကီးစြာ ငုိေနရေသာ အလုပ္ကုိ လုပ္ေနၾကရပါမူ ပီျပင္ေစရန္မလြယ္ကူႏုိင္ေၾကာင္းကုိ စာနာ နားလည္မိပါသည္။ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားသည္ ျမန္မာ လူမ်ဳိးတုိ႔၏ ေမြးရာပါဗီဇပင္ျဖစ္ေနသေလာ။ အျခားသူမ်ားအား မိမိႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ကာ သနားျခင္း ျဖစ္ေပၚတတ္သည္မွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈဟုေျပာရေလမည္လားမသိပါ။ အျခားသူတစ္ေယာက္အား ေထာက္ထားျခင္း၊ စာနာျခင္း၊ ငဲ့ညွာသနားတတ္ျခင္းမ်ားသည္ တရားတစ္ခုသာျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ ထုိတရားသည္ပင္ ကုိယ္ခ်င္းစာနာျခင္းဟုပင္ေခၚဆုိရမည္ထင္ပါသည္။ အျခားေသာသူတစ္ေယာက္တြင္ျဖစ္ေပၚ ေနေသာ ခံစားခ်က္၊ လုိအပ္ခ်က္၊ အခက္အခဲမ်ားရွိေနတတ္ေၾကာင္း သိရွိရေသာအခါတြင္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ မခံစားရေသာ္လည္း ခံစားသကဲ့သုိ႔ နားလည္တတ္ျခင္းကုိပင္ ကုိယ္ခ်င္းစာျခင္းဟုပင္ ေခၚဆုိရမည္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကုိယ္ခ်င္းစာျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ႏုိင္ငံျခားစာမ်ားထဲမွ အလြန္ေကာင္းမြန္လွသျဖင့္ မွတ္သားထားမိေသာ စာတုိေလးတစ္ပုဒ္အား ထည့္သြင္းေဖာ္ျပလုိပါသည္။ ထုိစာတုိေလးအား ဖတ္မိခဲ့သည္မွာၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုတုိင္ စိတ္ထဲတြင္ စြဲျမဲေနခဲ့ပါသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေနေပၚတြင္ မူတည္ၿပီး အေတြးအေခၚ အယူအဆ မ်ားလည္း ကြာျခားသြားတတ္သည္ကုိလည္း ခံစားနားလည္ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ ကုိယ္ခ်င္းစာျခင္းကုိလည္း ျမင္ေတြ႕ခဲ့ ဖူးပါသည္။ ကုိယ္ခ်င္းစာနာျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာတုိေလးကုိ ေအာက္တြင္ ေရးသားေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။ ဖတ္ရႈခံစားၾကည့္ၾကၿပီး နားလည္သလုိ Comment ေရးေပးသြားၾကပါဗ်ာ။ စာတုိေလးရဲ႕ေခါင္းစဥ္ကုိလည္း ဘာသာျပန္သူမွာ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားဟုပင္ ေရးသားထားပါသည္။

Image from google

တစ္ခုေသာ စာသင္ေက်ာင္းေလးရဲ႕ေဘး ေစ်းတန္းေလးမွာ ေရခဲမုန္႔ေရာင္းေနေသာ ေစ်းသည္ေလးထံသုိ႔ သူႏွင့္ အသက္အရြယ္တူခန္႔ရွိေသာ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ လာေရာက္ၿပီး ေရခဲမုန္႔၀ယ္စားပါသည္။ ေက်ာင္းေစ်းတန္းလုိ႔ေျပာရမယ္ေပါ့။ ေက်ာင္းသားေလးကာ မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္ျဖစ္လုိ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ကစားေနရာ မွ ေရခဲမုန္႔လာေရာက္၀ယ္စားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

"ေရခဲမုန္႔တစ္ခု ဘယ္ေလာက္လဲ" "ငါးရာ ပါ"

"အဲဒီထက္ ေစ်းေပါတာ မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္...သုံးရာတန္ ရွိတယ္"

ေရခဲမုန္႔ေရာင္းေနတဲ့ကေလးေလးဟာ သိပ္ၿပီး စိတ္မရွည္စြာနဲ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္.....ေရခဲမုန္႔လာေရာက္၀ယ္စားတဲ့ ေက်ာင္းသားကေလးကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ေလာက္သာရွိေသးတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါတယ္... ေက်ာင္းသားေကာင္ေလးကုိ ၾကည့္ရတာကေတာ့ ေငြေၾကးတတ္ႏုိင္တဲ့ အသုိင္းအ၀ုိင္းကမွန္း သိသာေနပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ကပ္ေစးႏွဲတတ္ တယ္ထင္ပါတယ္... ေစ်းေပါတာကုိသာ ေမးေနတာဆုိေတာ့ေလ... ဘာမွမဆုိင္ေပမယ့္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ပုံစံကုိ ေဘးနားကေန အကဲခတ္ေနမိတယ္... ေရခဲမုန္႔ေရာင္းတဲ့ ေကာင္ေလးကေတာ့ အ၀တ္အစားခပ္ႏြမ္းႏြမ္းသာ ၀တ္ဆင္ႏုိင္ပါတယ္... ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေရခဲမုန္႔ေရာင္းတဲ့သူနဲ႔ ၀ယ္တဲ့သူ အေရာင္းအ၀ယ္တည့္သြားတယ္ေလ... ေက်ာင္းသားေကာင္ေလးက သူ႕ရဲ႕ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကေန ၅၀၀ တန္တစ္ရြက္ထုတ္ေပးလုိက္ပါတယ္... ၿပီးေတာ့ စကားေလးတစ္ခြန္းလည္းေျပာလုိက္ပါေသးတယ္...

"ေရာ့ ၅၀၀ ပါ... ပုိတဲ့ ၂၀၀ ကုိျပန္မအမ္းပါနဲ႔ေတာ့ ငါတုိ႔ကစားေနတဲ့အခ်ိန္္မွာ မင္းက ေစ်းေရာင္းေနရေတာ့ ငါ ကုိယ္ခ်င္းစာပါတယ္... ငါရတဲ့ မုန္႔ဖုိးကုိ တစ္ခုခု ၀ယ္မစားရင္လည္း အေမက ငါ့ကုိဆူလိမ့္မယ္... အဲဒါေၾကာင့္ ငါက ေစ်းေပါတာကုိ ေမးၿပီး ၀ယ္စားတာပါ... မင္းလည္း ပုိတဲ့ ၂၀၀ ေလာက္ ေရခဲမုန္႔စားခ်င္လည္း စားေပါ့... ဒါမွမဟုတ္ရင္လဲ မင္းစားခ်င္တာ တစ္ခုခု ၀ယ္စားလုိက္ေပါ့" လုိ႔ေျပာလုိက္ပါတယ္...

အထက္ပါအေၾကာင္းအရာေလးကုိ ဖတ္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ ခံစားခ်က္ျဖစ္ေပၚလာတာႏွစ္ခုရွိေနပါသည္။ တစ္ခုက လူအမ်ားေျပာေနတဲ့ Share ေပါ့။ မွ်ေ၀ျခင္းပါ။ ကုိယ့္မွာ ရွိတဲ့အရာကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္မွ်ေ၀ျခင္းဆုိတဲ့ အသိ တစ္ခုရယ္၊ ကုိယ္ခ်င္းစာျခင္း ဆုိတဲ့အသိတစ္ခုရယ္ ရလုိက္ပါသည္။ မိတ္ေဆြေတြေရာဘယ္လုိအသိေလးေတြမ်ား ရလုိက္ၾကသလဲဆုိတာကုိလည္း သိခ်င္မိပါသည္။ ကုိယ့္အျမင္ေလးေတြကုိ ေရးသြားလုိက္ၾကပါအုံးဗ်ာ။ ေ၀မွ်ခံစား ၾကရေအာင္ပါ။

ကုိယ္ခ်င္းစာျခင္းဆုိတာက လူတုိင္းမွာ ရွိလိမ့္မည္လုိ႔ေတာ ထင္ပါသည္။ နည္းတာနဲ႔ မ်ားတာပဲကြာမယ္လုိ႔လည္း ယူဆမိပါသည္။ ကုိယ္ႏွင့္ႏႈိင္းၿပီး ဒီေနရာမွာ မိမိသာဆုိခဲ့လ်င္ဆုိေသာ အေတြးေလးမ်ား၀င္ေရာက္ခဲ့မည္ဆုိပါက ေကာင္းေလစြဟုလည္း ယူဆမိခဲ့ပါသည္။ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္မရွိသူမ်ားကုိလည္း ေတြ႕ျမင္ဖူးခဲ့ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အမ်ားစုကေတာ့ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔မကင္းေၾကာင္းလည္း သိရွိခဲ့ပါသည္။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အား ေဒါသျဖင့္ ၾကမ္းတမ္းစြာေျပဆုိဆက္ဆံမည္ဆုိပါက တစ္စုံတစ္ေယာက္က မိမိအား ၾကမ္းတမ္းစြာဆက္ဆံလာပါက လက္ခံႏုိင္မည္လားဟု စဥ္းစားမိပါက မည္သုိ႔ခံစားရပါမည္နည္း။ ထုိသုိ႔စဥ္းစားမိလုိက္ပါကလည္း အျခားတစ္ေယာက္အေပၚတြင္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆက္ဆံျဖစ္ေတာ့မည္မဟုတ္ဟုလည္း သုံးသပ္ဆင္ျခင္မိပါသည္။ စကားကုိခ်ဳိသာစြာေျပာဆုိဆက္ဆံတတ္သူကုိ ရုိင္းစုိင္းစြာ တုံ႔ျပန္တတ္ျခင္းသည္မွန္ကန္ႏုိင္ပါ၏ေလာ။ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ႏုိင္ၾကၿပီး ကုိယ္တုိင္ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေလးမ်ားကုိ လက္ကုိင္ထားႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းရင္းျဖင့္ ရပ္နားလုိက္ရေပသည္။

Steemit တြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနၾကပါကုန္ေသာ Myanmar Members အားလုံး အားလုံး ေအာင္ျမင္ၾကပါေစခင္ဗ်ာ.....

Success in Steemit

ေလးစားစြာျဖင့္

Yours respectfully

ေရးသားသူ(Author) _

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

1-12-2017 ေသာၾကာေန႔(Friday)