ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar bar. My dear Myanmar steemians families,

ကေလးသူငယ္မ်ားကုိ ပုံျပင္ေျပာျပတတ္တဲ့ ဓေလ့ေလးသည္ လူမ်ဳိးတုိင္းတြင္ ရွိၾကပါသည္။ ညအခ်ိန္အခါတြင္ ကေလးသူငယ္မ်ားအား အပ်င္းေျပေစရန္အတြက္လည္းေကာင္း၊ ဗဟုသုတရရွိေစရန္အတြက္လည္းေကာင္း၊ အလြန္ေဆာ့ေသာ ကေလးမ်ားအား ၿငိမ္သြားေစရန္အတြက္ လည္းေကာင္း၊ ကေလးမ်ားကုိ သေဘာေပါက္ေစရန္အတြက္ ပုံျပင္မ်ားကုိေျပာျပေလ့ရွိၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ငယ္စဥ္အခါက အဖြားက ပုံျပင္ေလးမ်ားကုိ ေျပာျပတတ္ပါသည္။ အမ်ားအားျဖင့္လည္း အဖြားမ်ားကသာ ေျပာျပသည္ထင္ပါသည္။

ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ လူတုိင္းၾကားဘူးၾကမွာျဖစ္တဲ့ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကုိ္အေျခခံၿပီး ဆာင္းပါေလးတစ္ပုဒ္ေရးလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ..... အဲဒီပုံျပင္ကေလးဟာဆုိရင္ အခ်ဳိ႕ငယ္စဥ္ကစာေတြထဲမွာ သင္ဘူးၾကမယ္ထင္တယ္..... ပုံျပင္ကေလးကုိ ေအာက္မွာ ေဖာျပေပးလုိက္ပါတယ္...

ၾကားဖူးခဲ့ေသာ ပုံျပင္ (၂) _ ပုရြက္ဆိတ္ နဲ႔ ႏွံေကာင္

ကမၻာေျမႀကီးရဲ အလြန္သာယာလွတဲ့ တစ္ခုေသာ ေႏြဦးရာသီေလးရဲ႕ နံနက္ခင္းေလးတစ္ခုမွာ
ႏွံေကာင္တစ္ေကာင္ဟာ ျမက္ခင္းေပၚမွာ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးကခုန္ေနပါသတဲ့... အဲဒီလို ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးေနခ်ိန္မွာ အစာေတြကုိ စုေဆာင္းသယ္ယူေနတဲ့ ပုရြက္ဆိတ္ကုိေတြ႕ပါသတဲ့ဗ်ာ.... အဲဒီေတာ့ ႏွံေကာင္က လွမ္းႏႈတ္ဆက္လုိက္ပါတယ္... "ဟဲလုိ... ကိုပုရြက္ဆိတ္.... ေကာင္းေသာနံနက္ခင္းဘာ(အဲဒါေတြ စာထဲေတာ့ မပါပါ.. ဒီလုိေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ေကာင္းပါရဲ႕ဆုိၿပီး ထည့္ေရးလုိက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကူးပါ) ဘယ္သြားၿပီး ဘာေတြလုပ္မလုပ္လဲဗ်" လုိ႔ လွမ္းၿပီးႏႈတ္ဆက္စကားေျပာရင္း ေမးခြန္းေလးပါေမးလုိက္ပါတယ္...
ဒီေတာ့ ပုရြက္ဆိတ္က "ေကာင္းေသာနံနက္ခင္းပါ ကုိႏွံေကာင္.... အိမ္ျပန္မလို႔ပါဗ်"လို႔ ျပန္ေျဖတယ္ဆုိပဲ... ႏွံေကာင္ က "ကုိပုရြက္ဆိတ္ ဘာေတြမ်ား ထမ္းပုိးလာတာတုန္းဗ်ာ" လုိ႔ေမး လုိက္တဲ့အခါမွာ ပုရြက္ဆိတ္က "မုိးတြင္းအခါအတြက္ အစာေရစာေတြ စုေဆာင္းသယ္ယူေနတာပါ" လုိ႔ျပန္ေျဖလုိတယ္တဲ့... ဒီေတာ့ ႏွံေကာင္က "ကုိပုရြက္ဆိတ္ရယ္.... ခင္ဗ်ားႏွယ္ဗ်ာ ဒီေလာက္ အေလးႀကီးေတြ ထမ္းၿပီးေတာ့မ်ား အိမ္ျပန္ရတယ္လုိ႔ဗ်ာ ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ ပင္ပန္းလုိက္ထာ ေနာက္ၿပီး မုိးတြင္းဆုိတာကလည္း အေ၀းႀကီးလုိပါေသးတယ္ " လုိ႔ေျပာျပန္သတဲ့... ပုရြက္ဆိတ္က " မုိးတြင္းအခါမွာ တခ်ဳိ႕ေန႔ေတြမွာ မုိး အဆက္မျပတ္ရြာတတ္ေတာ့ အစာေရစာထြက္ရွာဖုိ႔ခဲယဥ္းတတ္တယ္ေလ... ဒါေၾကာင့္ အခုအခ်ိန္ကစၿပီး မုိးတြင္းကာလအတြက္ ႀကိဳတင္စုေဆာင္းေနရတာပါ ကုိႏွံေကာင္ေရ" လုိ႔ ဘာေၾကာင့္သူအပင္ပန္းခံ သယ္ယူေနရသတလဲ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကုိ ျပန္လည္ရွင္းျပ ေျဖဆုိလုိက္တယ္ဆုိပဲ..... ႏွံေကာင္က ဆက္ၿပီးေတာ့ ေျပာၾကားတာေလးက "ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ...ေလာကႀကီးမွာ အဲဒီေလာက္ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ အစာအတြက္ ႀကိဳတင္စုေဆာင္းေနစရာ ဘာလုိမွာလဲဗ်ာ... ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေသခဲတဲ့.... အခ်ိန္တန္ရင္ သူ႕အလုိလုိ ျဖစ္လာၾကမွာပါပဲေလ" လုိ႔ေျပာသတဲ့ဗ်.... ပုရြက္ဆိတ္က ေနာက္ထပ္ဘာစကားမွ ျပန္လည္ေျပာၾကားျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ သူ႔ရဲ႕ အစာကုိသာ ထမ္းပုိးၿပီး ဆက္လက္ထြက္ခြာသြားပါေတာ့သတဲ့....

Image from google

ဒီလုိနဲ႔ မိုးရာသီကုိ ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္ဆုိၾကပါစုိ႔..... ေန႔စဥ္ရက္ဆက္မုိးရြာေနေပမယ့္ ပုရြက္ဆိတ္ကေတာ့ မုိးေအးေအးနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ အိမ္ထဲမွာ အစာေရစာလုံေလာက္စြာနဲ႔ ဇိမ္က်က် တီဗီေလးၾကည့္လုိက္... အစာေလးစားလုိက္နဲ႔ ေနေနပါသတဲ့...... အဲဒီလုိအခ်ိန္မွာ ပုရြက္ဆိတ္ရဲ႕ အိမ္တံခါးကုိ တစ္စုံတစ္ေယာက္က လာေခါက္သံၾကားလုိက္ရတယ္...... "ေဒါက္၊ ေဒါက္၊ ေဒါက္" ဒါေပမယ့္ မုိးသံ ေလသံေတြၾကားထဲမွာ တီဗီႀကီးဖြင့္ထားတဲ့ ပုရြက္ဆိတ္က ခ်က္ျခင္း တံခါးေခါက္သံကုိ မၾကားမိဘူးတဲ့.... "ေဒါက္ ေဒါက္...ေဒါက္ ေဒါက္....ေဒါက္ ေဒါက္" တံခါးေခါက္သံဟာ ပုိၿပီးျပင္းထန္လာသလုိ ရပ္မသြားဘဲ အဆက္မျပတ္ ေပၚေပါက္လာေနတဲ့အတြက္ ဇိမ္နဲ႔ နွပ္ေနတဲ့ ပုရြက္ဆိတ္ ဟာ တံခါးကုိ မဖြင့္ခ်င္ ဖြင့္ခ်င္နဲ႔ ဖြင့္ေပးလုိက္ရပါေတာ့သတဲ့.... တံခါးဖြင့္လုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ တံခါး၀မွာ တစ္ကုိယ္လုံးမုိးေရေတြ စြဲစြဲစုိၿပီး ခ်မ္းတုန္ေနတဲ့ ႏွံေကာင္ကုိ ေတြ႕လုိက္ရပါတဲ့... ဒီေတာ့ ပုရြက္ဆိတ္က "ေအာ... ဘယ္သူမ်ားလဲလုိ႔ဗ်ာ ကိုႏွံေကာင္ကိုး" လုိ႔ေျပာလုိက္သတဲ့.... "ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ... က်ဳပ္ ကုိ စားစားေလးတစ္ခုခုေလာက္ ေပးပါလားခင္ဗ်ာ.. က်ဳပ္မွာ အခုေလာေလာဆယ္စားစရာ ျပတ္ေနလို႔ နည္းနည္းေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ ေပးပါဗ်ာ... မုိးကလည္း အဆက္မျပတ္ရြာေနေတာ့ အစာရွာထြက္ဖုိ႔ကလဲ အဆင္မေျပလုိ႔ပါဗ်ာ" ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ အစာေတာင္းသတဲ့ဗ်... ဒီေတာ့ ပုရြက္ဆိတ္က "အဲဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္မေျပာခဲဘူးလား... ႀကိဳတင္စုေဆာင္းထားပါလုိ႔" ႏွံေကာင္ က "ဟုတ္၊ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ။ ခု ဗိုက္ကလည္းအရမ္းဆာ ခ်မ္းကလည္းခ်မ္းေနလို႔ စားစရာေလး နည္းနည္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္" ႏွံေကာင္ရဲ႕ စကားေတာင္ ဆုံးေအာင္မေျပာလုိက္ရပါဘူးတဲ့... ပုရြက္ဆိတ္ျပန္ေျပာလုိက္တာက "ေတာ္ေတာ္... က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကုိ အစာမေပးႏိုင္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားက အစာကုိ ႀကိဳတင္စုေဆာင္းျခင္းမရွိဘဲ အေလလုိက္ေနတာ ေပ်ာ္ျမဴး ကခုန္တာေလ... ဆက္ၿပီး ကခုန္ ေနပါလားဗ်ာ... က်ဳပ္ကေတာ့ အစာလုံး၀မေပးႏုိင္ပါဘူး... က်ဳပ္ တံခါးေရွ႕ကေန ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားပါ" လုိ႔ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း တံခါးကုိ ဂ်ဳိင္းကနဲ ေနေအာင္ ပိတ္လုိက္ေတာ့သတဲ့.... ပုရြက္ဆိတ္က လုိအပ္တဲ့ အစာေရစာကုိ မေပးတဲ့အျပင္ ေမာင္းထုတ္ျခင္းကုိ ခံလုိက္ရတဲ့အတြက္ ႏွံေကာင္ ဟာ ႀကီးစြာေသာေနာင္တနဲ႔အတူ ၀မ္းနည္းပက္လက္ျဖစ္ကာ ထြက္ခြာသြားရပါေတာ့သတဲ့...

Image from google

ေနာက္ဆက္တြဲေလးအေနနဲ႔ကေတာ့ တစ္ခုေသာ အခ်ိန္ကာလမွာေတာ့ ေတာမီးႀကီး အႀကီအက်ယ္ ေလာင္ကၽြမ္းသြားရာကေန ပုရြက္ဆိတ္ေရာ ႏွံေကာင္ပါ ႀကီးမားတဲ့ ေတာမီးႀကီးေဘးကေန လြတ္ေအာင္မရုန္းထြက္ၾကဘဲ ေသဆုံးသြားၾကရတာေပါ့ေနာ္... အဲဒီလို ေသဆုံးသြား ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ပုရြက္ဆိတ္ နဲ႔ ႏွံေကာင္ဟာ ေကာင္းကင္ဘုံရဲ႕ စစ္ေဆးေရးဌာနကုိ ေရာက္သြားၾကပါသတဲ့ဗ်ာ.... အဲဒီ ေကာင္းကင္ဘုံစစ္ေဆးေရးဌာနရဲ႕ တာ၀န္က် စစ္ေဆးေရးမွဴးမ်ားဟာ ေသဆုံးၿပီး ေရာက္ရွိလာတဲ့သူေတြရဲ႕ အသက္ရွင္စဥ္က ျဖစ္ပ်က္မႈ မွတ္တမ္းေတြကုိ ဖတ္႐ႈစစ္ေဆး ၾကရပါသတဲ့.... ပုရြက္ဆိတ္ နဲ႔ ႏွံေကာင္ တုိ႔လည္း အစစ္ေဆးခံဖုိ႔ အလွည့္က် ေစာင့္ေနၾကရပါသတဲ့... အဲဒီလုိ သူတုိ႔အလွည့္ေရာက္ဖုိ႔ ေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ႏွံေကာင္ ကုိ တဲ့အသံ ၾကားရတယ္.... " ႏွံေကာင္ စစ္ေဆးေရးမွဴးေရွ႕ကုိ လာပါ"... လုိ႔ ေခၚလုိက္သတဲ့..... စစ္ေဆးေရးမွဴးေရွ႕ေမွာက္ေရာက္ေတာ့ "သင္ဟာ အသက္ရွင္ေနထုိင္စဥ္တုန္းက အလုပ္ကုိ ေကာင္းမြန္စြာ ႀကိဳးစားလုပ္ကုိင္ခဲ့ျခင္းမရွိဘူး...အေပ်ာ္အပါး အေလာင္းအစား နဲ႔ဘဲအခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့တယ္... သူတစ္ပါးအားလည္း ကူျခင္းခဲ့ဘူးျခင္းမရွိခဲ့ဘူး.... သင္ဟာ အကုသုိလ္ ျဖစ္ေစမယ့္ လုပ္ငန္းေတြကုိသာ တစ္သက္လုံးလုပ္လာခဲ့တယ္...ဒါေၾကာင့္... အသင္ႏွံေကာင္ သင္ဟာ ေကာင္းကင္ဘုံနဲ႔မထုိက္တန္ေပဘူး....ဒါေၾကာင့္...သင္ ငရဲျပည္သုိ႔သြားရမယ္" လုိ႔ အမိန္႔ခ်မွတ္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ ႏွံေကာင္ဟာ "ဗ်ာ...က်ေနာ္ ကေနာ္" အထစ္ထစ္နဲ႔ျပန္ေျပာဖုိ႔ႀကိဳးစား မိေပမယ့္ စစ္ေဆးေရးမွဴးက " မဗ်ာနဲ႔....သြားစမ္း... ႏွံေကာင္ကုိ ငရဲျပည္ လုိက္ပုိ႔လုိက္ၾက" လုိ႔ တာ၀န္က်အမႈထမ္းေတြကုိ ေျပာၾကားလုိက္ပါသတဲ့..... အဲဒီေနာက္... ပုရြက္ဆိတ္အလွည့္ ေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္.... "ဟုိေကာင္ ပုရြက္ဆိတ္ ငါ့ေရွ႕ကုိလာ" လုိ႔ေခၚ စစ္ေဆးေရးမွဴးက ေခၚလုိက္တယ္တဲ့.... ပုရြက္ဆိတ္ကေတာ့ ငါက မေကာင္းမႈအကုသုိလ္ကုိ လုပ္မထားမိပါဘူးေလ...ဘာေၾကာက္ရမလဲ...ႏွံေကာင္သာ အကုသုိလ္ေတြလုပ္လုိ႔ ငရဲသြားရတာ" ဆုိၿပီး စိတ္ထဲ ေတြးၿပီး စစ္ေဆးေရးမွဴးေရွ႕ကုိ ေရာက္လာပါသတဲ့.... စစ္ေဆးေရးမွဴးက "ပုရြက္ဆိတ္ သင္ဟာ အသက္ရွင္စဥ္အခါက အလုပ္ကုိႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႔လုပ္ကုိခဲ့တယ္" လုိ႔ေျပာလုိက္တဲ့အခါ ပုရြက္ဆိတ္က "ဟုတ္ကဲ့ စစ္ေဆးေရးမွဴးႀကီးခင္ဗ်ာ... အဲဒါအမွန္ပါဘဲ" လုိ႔အားရပါးရ ေထာက္ခံလုိက္ တယ္ဆုိပဲဗ်... စစ္ေဆးေရးမွဴးက ဆက္လက္ၿပီး "သင္ဟာ ပစၥည္းဥစၥာေတြကုိ ေလာဘတႀကီး ႀကိဳးစား ပမ္းစားရွာေဖြခဲ့တယ္.... ဒါေပမယ့္လည္း...သင္ဟာ အျခားသူမ်ားအား မွ်ေ၀ေပးျခင္း... လွဴဒါန္းေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္း လုံး၀မလုပ္ခဲ့ဘဲနဲ႔ အလြန္တရာ အတၱႀကီးခဲ့တယ္.... ဒါေၾကာင့္ သင္ဟာလည္း ေကာင္းကင္ဘုံနဲ႔ မထုိက္တန္ဘူး... သင္လည္းပဲ ငရဲျပည္နဲ႔ပဲ ထုိက္တန္တယ္" လုိ႔ ေျပာလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ "ဗ်ာ" လုိ႔တစ္လုံးထဲေအာ္ႏုိင္ပါေတာ့တယ္..."သူ႕ကုိလည္း ငရဲျပည္ ပုိ႔ုလုိက္ေတာ့" လုိ႔ စစ္ေဆးေရးမွဴးက အမိန္႔ေပးလုိက္ပါေတာ့တယ္..... ကဲ... ပုံျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါဘဲခင္ဗ်ာ... ဒီပုံျပင္ေလးက ဘာေတြမ်ား သင္ခန္းစာ ရရွိႏုိင္ပါမလဲခင္ဗ်ာ...

ဘယ္လုိသင္ခန္းစားေလးေတြ ရယူသင့္သလဲ ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကုိ တင္ျပေပးခ်င္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္သာျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္
ခ်စ္မိတ္ေဆြမ်ား၏ အျမင္ကုိလည္း ေအာက္မွာ ေရးသားေဖာ္ျပသြားႏုိင္ပါသည္။ အျငင္းပြားရန္ေတာ့မရွိပါခင္ဗ်ာ။

ဘာသာအယူ၀ါဒ အသီးသီးတုိ႔တြင္ နတ္ျပည္ ငရဲျပည္ ကုိလက္ခံၾကေသာ အေထာက္အထားမ်ား အမ်ားအျပားရွိၾကပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ေသလြန္လ်င္ ငရဲ သုိ႔မဟုတ္ နတ္ျပည္ တစ္ခုခုသုိ႔ေရာက္ရွိႏုိင္ေၾကာင္းကုိေတာ့ လက္ခံၾကေၾကာင္း ျမင္ေတြ႕ရပါသည္။ လူ တိရစၦာန္သတၱ၀ါအားလုံးတုိ႔သည္ စား ၀တ္ ေန ေရး အတြက္ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ၿပီး ရွာေဖြစုေဆာင္းၾကေနၾကရသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ၾကေပသည္။ ထုိသုိ႔စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ရွာေဖြ စုေဆာင္းၾကရာတြင္ အဆင္ေျပေနၾကသူမ်ားလည္းရွိတတ္ၾကသလုိ အဆင္မေျပသူမ်ား လည္းရွိၾကေပသည္။ လုပ္တုိင္းေတာ့ ေအာင္ျမင္ေနၾကသည္မဟုတ္။ ကံ ဥာဏ္ ၀ီရိယ ဆုိေသာ အေၾကာင္းတရား သုံးပါးကုိ အမွီျပဳၿပီး ေအာင္ျမင္ျခင္း တနည္းအားျဖင့္ စီးပြားေဖြရွာရာတြင္ အလြယ္တကူ ရွာေဖြရရွိႏုိင္ျခင္း၊ ရႈံးနိမ့္ျခင္း တနည္းအားျဖင့္ စီးပြားေဖြရွာရာတြင္ ပင္ပန္းခက္ခဲစြာ ရွာေဖြၾကပါေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ႏုိင္ျခင္း တုိ႔ကုိ ၾကံဳေတြ႕ေနၾကရေပသည္။

Image from google

လူဆုိသည္မွာ အသိဥာဏ္ရွိေသာ သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ျဖစ္ေပသည္။ အျခားေသာ သတၱ၀ါမ်ားထက္ ပုိမုိၿပီး အသိဥာဏ္ရွိေပသည္။ ထုိသုိ႔ အသိဥာဏ္ရွိေသာ လူ တုိ႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ကူညီရုိင္းပင္းျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေဖးမေပးျခင္းျဖင့္ေသာ္လည္း အျပန္အလွန္ မီွခုိ သင့္လွေပသည္။ စီးပြားလည္းမရွာ ရသမွ် သုံးျဖဳန္းေပ်ာ္ပါး ေနျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳလုပ္ရန္ ေမ့ေလ်ာ့ေနျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း အခ်ိန္တန္ ေသလြန္ခဲ့ပါေသာ္ ပုံျပင္ထဲမွ ႏွံေကာင္ ကဲ့သုိ႔ပင္ ငရဲသုိ႔ သြားရမည္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိေပမည္။ ရသမွ် ငါ့အတြက္ ဆုိေသာသူမ်ားအတြက္ ငါ့အတြက္သာ စဥ္းစားၿပီး မိမိေလာက္မွ အဆင္မေျပသူမ်ားအား ေထာက္ပ့ံကူညီမႈမျပဳဘဲျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳလုပ္ရန္ ေမ့ေလ်ာ့ေနျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း ပုံျပင္ထဲမွ ပုရြက္ဆိတ္ႏွင့္ အလားသ႑ာန္ တူညီေနေပလိမ့္မည္။ ေသလြန္လွ်င္ သြားေရာ့ဒယ္အုိး ေပါ့။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆုိေသာ္ ကံေကာင္းေထာက္မလြန္းသျဖင့္ လူ အျဖစ္သုိ႔ေရာက္ရွိေနခ်ိန္တြင္ ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္မ်ားကုိ မေမ့ မေလ်ာ့ဘဲႏွင့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈတြင္ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းျဖင့္ လူေဘာင္ လူ႕ေလာကႀကီးကုိ သာယာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ေပးျခင္းျဖင့္ လက္ရွိ ေနာက္ေနာင္ ေကာင္းစားမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားရင္းျဖင့္ နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ရပါသည္။

Image from google

Steemit တြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနၾကပါကုန္ေသာ Myanmar Members အားလုံး အားလုံး ေအာင္ျမင္ၾကပါေစခင္ဗ်ာ.....

Success in Steemit

ေလးစားစြာျဖင့္

Yours respectfully

ေရးသားသူ(Author) _

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

9-10-2017(Monday)